นิทรรศการ Image Memory Meaning

Submitted by mod on Mon, 2014-06-30 14:53

นิทรรศการ Image Memory Meaning ผลงานโดย สุริยะ ฉายะเจริญ และ ภูริช ศรีสวย จัดแสดงระหว่างวันที่ วันที่ 5 - 31 กรกฎาคม 2557 และจะมีพิธีเปิดในวันเสาร์ ที่ 5 กรกฎาคม 2557 เวลา 19.30 น. ณ หลังแรกบาร์ : Hlung Raak Bar

ศิลปิน
สุริยะ ฉายะเจริญ https://www.facebook.com/suriya.chaya
ภูริช ศรีสวย https://www.facebook.com/purich.srisuay?fref=ts

จัดแสดง ณ หลังแรกบาร์ (Hlung Raak Canon Mode Bar Restaurant Gallery)
https://www.facebook.com/hlungraakbarbangkok/info
เปิดเข้าชมทุกวันตั้งแต่วันที่ 5-31 กรกฎาคม 2557 เวลา 17.00 – 01.00 น.
เปิดนิทรรศการ วันเสาร์ ที่ 5 กรกฎาคม 2557 เวลา 19.30 น.
โทรศัพท์ 090-986-9937

แนวความคิด
“ภาพ” (image) ที่มนุษย์เห็นไม่เพียงเป็นสิ่งที่เพิ่มพูนการประสบพบเจอกันของประสบการณ์ของแต่ละปัจเจกบุคคล แต่ยังให้ความหมายในเชิงการระลึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่อาจจะเรียกว่า “ความทรงจำ” (memory)
เมื่อภาพถ่าย (photography) มีหน้าที่หนึ่งคือการสร้าง “ภาพแห่งความทรงจำ” (Images of Memories) ขึ้นมา ด้านหนึ่งก็เป็นการสถาปนาความหมายใหม่ที่เกิดขึ้นจากผู้หนึ่งผู้ใด นั่นย่อมหมายความว่า ภาพถ่ายมีส่วนสำคัญในการสร้างภาพความทรงจำใหม่ (Creating new memories) ที่หาใช่ความจริงไม่ กระบวนถ่ายภาพจึงไม่เพียงสร้างสิ่งที่ไม่เป็นจริง (ทั้งหมด) เท่านั้น หากยังบิดเบือนความจริง (ทั้งหมด) ให้อยู่ในรูปขอบความเสมือนไม่ต่างจากโลกในจินตนิยาย

เพราะฉะนั้นแล้วภาพ (image) ความทรงจำ (memory) และความหมาย (meaning) จึงเป็นเพียงการประชุมกันของ “สิ่ง” ( ) ที่เป็นปัจจัยสำคัญในการสถาปนาโลกใหม่ภายใต้ร่มเงาของภาพมายาที่ดูประหนึ่งว่าเป็นโลกของความเป็นจริง ซึ่งปรากฏได้เพียงจินตนาการที่ถูกทำให้เชื่อว่ามีความเป็นจริงปรากฏอยู่

สุริยะ ฉายะเจริญ
เรื่องราวในประวัติศาสตร์มีส่วนช่วยในการทำความเข้าใจในสิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามา ประวัติศาสตร์ศิลปะก็เช่นกันมีส่วนช่วยให้เราเข้าใจศิลปะในสมัยปัจจุบันมากขึ้น ยิ่งประเภทของงานศิลปะที่มีรากฐานแข็งแรงอย่างงานจิตรกรรมที่มีประวัติและเรื่องราวต่างๆ มากมายรวมทั้งการเปลี่ยนผ่าน การข้ามผ่าน การเป็นเครื่องมือ ทั้งร่วมกันและไม่ร่วมกันกับภาพภ่าย ซึ่งเป็นเครื่องมือที่ถูผลิตขึ้นเพื่อผลิตภาพ ทำให้ข้าพเจ้าอยากทำความเข้าใจกับคำว่า ภาพ

ภูริช ศรีสวย
ข้าพเจ้าคิดว่าสิ่งที่เราเห็นในปัจจุบันเป็น "ยุคของการซ้อนทับ การบิดเบือนหรือการแยกกันของภาพที่นำไปสู่การเข้าถึงความจริง" เราควรจะพิจารณาต่อการรับรู้ภาพหรือสิ่งต่างๆ หรือเพิ่มการทำความเข้าใจในสิ่งต่างๆ
ข้าพเจ้าเห็นความสำคัญของภาวะที่อ้างขึ้น ในเมื่อการเข้าถึงความจริงแท้นั้นเป็นไปได้ลำบาก เพราะแต่ละความจริงนั้นมีเหตุผลในการรองรับที่ต่างกัน จึงเป็นการยากต่อการเข้าถึงความจริง จึงอยากที่จะทำความเข้าใจกับปัญหาที่เกิดขึ้นเพื่อหาสมดุลในการใช้ชีวิตระหว่างเหตุผลกับอารมณ์ผ่านการทำงานศิลปะ2มิติ(จิตรกรรมและภาพถ่าย)

-------------------
ประวัติ
สุริยะ ฉายะเจริญ
ศิลปบัณฑิต (จิตรกรรม) เกียรตินิยมอันดับ 2 และศิลปมหาบัณฑิต (ทฤษฎีศิลป์) คณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
ร่วมแสดงนิทรรศการศิลปะทั้งในประเทศและต่างประเทศหลายครั้ง
มีบทความวิจารณ์ศิลปะและได้รับการตีพิมพ์ และเผยแพร่ผ่าน Bloghttp://jumpsuri.blogspot.com/
ปัจจุบันเป็นอาจารย์ประจำภาควิชาสื่อดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม

ภูริช ศรีสวย
มีประสบการณ์ร่วมแสดงนิทรรศการศิลปะหลายครั้ง
http://purichsrisuay.tumblr.com/
ปัจจุบัน กำลังศึกษาระดับศิลปบัณฑิต ภาควิชาจิตรกรรม คณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร