นิทรรศการ "Death of Place, Death of People"

นิทรรศการ "Death of Place, Death of People" ผลงานโดย รณกร เกิดโชติ (Ronnagorn Kerdchot) จัดแสดงระหว่างวันที่ 3 สิงหาคม - 29 กันยายน 2567 และจะมีพิธีเปิดวันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม 2567 เวลา 18.00 น. ณ Cartel Artspace

Death of Place
Death of People
โดย รณกร เกิดโชติ
คัดสรร โดย ยิ่งยศ เย็นอาคาร
ติดตั้งโดย สุวินัย เหล่าพันนา
สถานที่ : Cartel Artspace
พิธีเปิดวันเสาร์ที่ 3 สิงหาคม 2567 ตั้งแต่เวลา 18.00 - 21.00 น.

Death of Place
Death of People
By Ronnagorn Kerdchot
Curated by Yingyod Yenarkarn
Installation by Suwinai Laopunna
Venue: Cartel Artspace
Opening Reception: 3 August 2024, 18.00–21.00 PM

จิตรกรรมชุดใหม่ของรณกร ทุกรูปมีที่มาจากภาพถ่าย ภาพถ่ายของสิ่งที่เลือนลับ ถูกกำจัด ล้มหาย ไปจนถึง ตายจาก ทั้งสิ่งก่อสร้างที่เคยเป็นเหมือนจิตวิญญาณของแต่ละพื้นที่สำคัญในใจคนหมู่มาก ทั้งผู้คนที่จิตวิญญาณถูกพรากออกจากร่าง ปล่อยให้ร่างกายเน่าเปื่อยผุพัง อย่างน่าสังเวช

งานชุดนี้ของรณกร เริ่มจากภาพสีน้ำมันที่เขียนบนกระดาษ จากภาพถ่ายเก่าๆของคนในครอบครัว หลายคนในรูป ก็ไปสู่ที่ชอบๆ นานแล้ว แล้วเริ่มขยับขยายมาเป็นงานบนผ้าใบขนาดต่างๆ จากเล็ก ไปค่อนข้างใหญ่ด้วยฝีแปรงฉับไว สีขาวเทาดำที่ศิลปินจงใจบันทึกพลังงานในขณะวาดให้เหลือร่องรอยของพลังนั้น อยู่ในฝีแปรง (painterly marks)

ผมถามรณกร “คุณมีเกณฑ์ในการเลือกรูปถ่าย มาเป็นต้นทางของงานชุดนี้อย่างไร?”
เขาไม่ตอบเป็นคำ แต่ตอบด้วยรอยยิ้มที่ตีความไว้ว่า “ก็ดูเอาเองสิ”

ก็จริงของเขา ถ้าคนดูงานชุดนี้ของรณกร อยู่ในโลกนี้ อยู่ในเมืองไทย โดยเฉพาะกรุงเทพ มานานพอ คนดูก็จะจำได้หมายรู้ได้ไม่ยากเลย ว่าแต่ละภาพมีที่มาจากไหน ทั้งสถานที่และผู้คน ที่เคยมีตัวตนอยู่บนแผ่นดินนี้ แต่พลังที่เราไม่อาจเอ่ยชื่อได้ ดันมีมหิทธานุภาพ สามารถขับไล่ไสส่งจิตวิญญาณ ของทั้งสถานที่และผู้คน ออกไปพ้นๆให้หายรำคาญ หากพลังที่เราไม่อาจเอ่ยชื่อได้ “ไม่ปลื้ม” พวกเราคนตัวเล็กกว่าละอองธุลี ก็ได้แต่มองตาปริบๆ

Death of Place
Death of People

This new series of paintings by Ronakorn is inspired by photographs. The photographs capture what has faded, been destroyed, or disappeared—both the structures that once held the spirit of important places in many people's hearts, and the individuals whose spirits have been torn from their bodies, leaving their physical forms to decay in a pitiable state.

Ronakorn's work begins with oil paintings on paper, derived from old family photos. Many of the people in these photos have long since passed away. The work then expands onto canvases of various sizes, from small to quite large, using swift brushstrokes and a monochromatic palette of white, gray, and black. The artist intentionally captures the energy of the moment in his brushstrokes, leaving traces of that energy behind in the painterly marks.

I asked Ronakorn, "How do you choose the photographs that serve as the basis for this series?" He didn't answer with words but responded with a smile that seemed to say, "See for yourself."

He has a point. For those who have lived in this world, especially in Thailand and particularly in Bangkok, for a long time, it is not hard to recognize where each image originates. Both the places and the people that once existed on this land are evident. Yet, the power who should not be named holds such an immense authority that it can drive away the spirits of both places and people, rendering them vanished if the power who should not be named is "unimpressed."

All such dust in the wind like most of us can only watch in disbelief.

ข่าวประชาสัมพันธ์ : คุณวรวุฒิ สัจจะปรเมษฐ