นิทรรศการ "Somatic Synesthesia"

นิทรรศการ "Somatic Synesthesia" ผลงานโดย แคลร์ คิม (Claire Kim) จัดแสดงระหว่างวันที่ 17 กุมภาพันธ์ - 28 เมษายน 2567 และจะมีพิธีในวันเสาร์ 17 กุมภาพันธ์ เวลา 18.00 น. ณ แกลเลอรี่ โอเอซิส : Galerie Oasis

แกลเลอรี่ โอเอซิส หอศิลป์ล้ำมิติกลางเมือง
ภูมิใจเสนอ

โซมาติค ซินนิซีเธีย
(ปรากฏการณ์ล้ำโสตสัมผัส)
นิทรรศการศิลปะ
แคลร์ คิม

17 กุมภาพันธ์ – 28 เมษายน 2567
(เปิดนิทรรศการ เสาร์ 17 ก.พ. เวลา 18.00 – 21.00 น.)

เราเดินละเมอเข้ามาใน ‘โซมาติค ซินนิซีเธีย’ (Somatic Synesthesia) – ปรากฏการณ์ล้ำโสตสัมผัสที่ แคลร์ คิม (Claire Kim) บรรจงรังสรรค์ขึ้นมา

ท่ามกลางกะโหลกลูกปัดสีดำ, เครื่องจักรกลที่ประกอบด้วยผมมนุษย์จากหนังผีเอเชีย และลำไส้ห้อยระย้า เราเห็นภูมิทัศน์แห่งมโนภาพอันงดงาม ที่สร้างขึ้นจากองค์ประกอบคิกขุส.ค.ส.อย่างโคมแก้วระย้า และเทียนสีขาวสีฟ้ารูปพระแม่มาเรีย ดูเหมือนว่าศิลปินคว้านผลงานออกมาจากตับไตไส้พุงของตนเอง และดำดิ่งไปถึงการเผชิญหน้ากับจิตวิญญาณกิเลสหลอนอย่างละครเชคสเปียร์ – โคตรปรมาจารย์ท่านนั้นแห่ง ซินนิซีเธีย

เมื่อได้พบกับตัวศิลปิน เราต้องช็อคที่ได้เรียนรู้ว่า เธอยังเป็นเด็ก – นักเรียนมัธยมปลายเชื้อสายเกาหลีจากแม่ริม, เชียงใหม่ ที่ใกล้เรียนจบจากโรงเรียนนานาชาติ เราภาวนาให้โลกใบนี้ปฏิบัติต่อเธอด้วยเมตตาและปัญญา ขออย่าให้มันเกรงกลัววุฒิภาวะและพลังอันน่าอัศจรรย์ของงานเธอ การรับทราบอายุของศิลปิน (18 ปี) ไม่ทำให้ประสบการณ์ของผู้ชมงานลดถอยลงแต่อย่างใด ตรงกันข้าม หัวใจเราพองโตด้วยความหวังที่ได้เห็นเด็กวัยรุ่นทุบทำลายจนไม่เหลือชิ้นดี ภาพพจน์ที่มองโลกร้ายที่สุดของทฤษฎีวิวัฒนาการถอยหลังของมนุษย์ร่วมสมัย

ผลงานแห่งความรักนี้ แคลร์ คิม คิดค้น บ่มเพาะ และสร้างขึ้นด้วยน้ำมือตัวเอง มันเปี่ยมด้วยศรัทธาดังเครื่องสังเวยทวยเทพของพราหมณ์สายภักดา มันคือศิลปะจากสัญชาตญาณที่ชวนหลอนและหลุดพ้น

Galerie Oasis
The City-Centre Art Space for Transdimensional Art
proudly presents:

Somatic Synesthesia
An art exhibition by
Claire Kim
17 February – 28 April 2024
(Opening party Sat 17 Feb, 6 – 9 pm.)

We sleepwalk into Claire Kim’s meticulously realised ‘Somatic Synesthesia’. Amongst the blackbead skull, the machine of Asian horror movie human hair and draped intestines, a beautiful mindscape from the triteness of blue and white Madonna candles and a crystal chandelier. It is literally visceral, literally.

Shakespearean—that Grand Guru of Synesthesia. Then one learns with shock upon meeting the artist that she is technically a child, a Korean international school kid from the green valleys of Maerim, Chiangmai, on the verge of graduation. One prays that the world will treat her kindly; that it will not be fearful of the astonishing maturity and force of her work.

Knowing her age does not diminish the viewer’s experience. It fills us with joy and hope to see a teenager break to smithereens all our most pessimistic devolutionist stereotypes. Claire Kim conceived, gestated and made by her own hand this labour of love as devoted as any divine offering by a Hindu bhakta. Spooky, instinctive, transcendent.