นิทรรศการ "Odyssey fractale"
นิทรรศการ "Odyssey fractale" ผลงานโดย Sophie KAO จัดแสดงระหว่างวันที่ 11 มีนาคม - 3 เมษายน 2559 และจะมีพิธีเปิดในวันศุกร์ที่ 11 มีนาคม 2559 เวลา 18.30 น. ณ Gallery Seescape
Exhibition of Sophie KAO's master pieces by Gallery Seescape
Open reception:
Friday 11 March 2016 at 6.30pm
Exhibition date:
11/03/2016 to 03/04/2016
Exhibition hours:
11.00 AM - 08.00 PM
Tuesday to Sunday
Admission is free..................................
งานของ SOPHIE คือการศึกษารูปทรงเราคณิตสาทิสรูป (รูปทรงเรขาคณิตแบบจุลภาค) ที่พบเห็นได้ทั่วไปตามธรรมชาติ ราวกับว่าโลกใบนี้หมกมุ่นอยู่กับคำถามของรูปร่างที่พบเห็นได้อย่างแพร่หลาย ลักษณะรูปทรงเรขาคณิตสาทิสรูปสร้างความสมบูรณ์แก่รูปทรงต่างๆในธรรมชาติภายในความเรียบง่ายแต่ซ่อนไว้ซึ่งภายใต้กระบวนการที่ดูยุ่งเหยิง รูปทรงเราคณิตสาทิสรูปนี้ถูกพบครั้งแล้วครั้งเล่าในหลากหลายพื้นที่ ตั้งแต่การคำนวณชายฝั่งทะเลบริตานี่ จนถึงระบบปอดภายในร่างกาย และนั่นคือหัวใจหลักของความหมายที่ศิลปินต้องการสื่อถึง จากการตั้งคำถามและทดลองฝึกฝนทางเทคนิค ทำให้ศิลปินค้นพบว่ารูปทรงเหล่านี้มีอยู่ในทุกมิติของความเล็กและใหญ่ที่ไม่สิ้นสุด เช่นเดียวกับการเชื่อมต่อของดีเอ็นเอในสิ่งมีชีวิต
ผลงานถูกถ่ายทอดออกมาโดยเทคนิคเฉพาะของศิลปินที่ผ่านหลายกระบวนการแปลงทางเคมี รูปทรงมีความหมายอย่างยิ่งต่อโครงสร้างของพื้นที่ โดยที่พื้นที่ไม่ได้เกินขึ้นจากการทำภาพซ้ำๆแล้วจัดวางต่อกันไป แต่เป็นหยดหมึกที่ถูกปล่อยให้ค่อยๆกระจายตัวเองแล้วแตกสาขาออกไป
งานภาพวาดรูปทรงเราคณิตสาทิสรูปเทียบได้กับภาพของจิตที่จารึกไปด้วยพื้นที่ความคิดที่แตกกระจายเป็นส่วนๆ แต่ละส่วนมีความทับซ้อนและเชื่อมต่อกันแบบแผ่ขยายเป็นวงกว้างบนผืนผ้าใบ แต่ละส่วนประกอบมีปฏิสัมพันธ์กับพื้นที่โดยรอบเหมือนคลื่นแผ่นดินไหวที่เกิดจากการรวมตัวแล้วแผ่ขยายออกไป
สัดส่วนของการเชื่อมโยงกันระหว่างรูปทรงและพื้นที่เป็นประเด็นสำคัญเนื่องจากเป็นการลดขนาดลงอย่างพอดิบพอดีเหมือนตุ๊กตารัสเซียที่สามารถใส่กลับเข้าไปในตัวของมันเองได้ แต่ละองค์ประกอบเป็นตัวแทนของเรื่องราวหนึ่งที่จะเกิดขึ้นในอีกเรื่องราวหนึ่ง
ความฟุ่มเฟือยของรายละเอียดทำให้ภาพรวมดูยุ่งเหยิง แต่หากมองเข้าไปใกล้ๆจะเห็นว่าองค์ประกอบต่างๆแต่ละชิ้น ทำให้เกิดปฏิสัมพันธ์ระหว่างคนดูและวัตถุที่ถูกมอง เสมือนเกิดการดูต่อกันไปเรื่อยๆผ่านกล้องจุลทรรศน์
ความเป็นปัจเจกแห่งตัวเองถูกลดค่าลงไป เหลือแต่เพียงสัดส่วนขนาดเซลล์ที่ห้อมล้อมสิ่งมีชีวิต แร่ อากาศธาตุ พืช หรือสัตว์ เช่น มนุษย์
..................................
Sophie works on fractal forms (1) that are found in nature. The world of the living is as if questioned obsessively by these pervasive forms. The presence of fractal forms supports a holistic vision of the world where all of natural forms originate in simple but chaotic processes which are called fractals. These fractal forms are found over and over again, in areas as varied as the calculation of Brittany’s coastlines or the pulmonary system, and hold a specific place is the artist’s work. Discovered by the artist through the experimentations of her art practice, these forms, which seem to exist both in the dimension of the infinitely small and the infinitely great, are thought to also connect living things as if marked by a kind of DNA.
Emerging from a technic developed by the artist, these fractal forms undergo several stages of chemical transformation. The forms are essential to the construction of fractal space. This space is not created by copying fractal forms, reproduced point by point, but through a process of dispersing ink through matter, which results in the ink branching out in homothetic star-like shapes.
Fractal painting matches a mental image which is inscribed into a fragmented space where everything overlaps and communicates through an extended network over the surface of the canvas. Each fractal element interacts with the surrounding space like a seismic wave radiating through matter and by processes of aggregation and branching out. It is important to note the coherence between fractal forms and the concept of a space fragmented into subsets which fit into each other like Russian dolls. Each element represents a potential narrative of a story within another story. The profusion of details interferes with an overview of the whole; the zooming eye is caught by an element then another. There is an interaction between the viewer and the object being looked at. It is like the story of the watcher being watched through a microscope. The subject or the individual disappear bringing forth universal cellular life which encompasses all living beings, weather mineral, vegetal or animal such as human beings.
